A caída do Occidente romano é un dos temas máis abundantemente tratados pola historiografía, desde Gibbon ata os nosos días, e segue fascinándonos como fascina ollar para un abismo: como un imperio tan poderoso, e en aparencia tan sólido, debilitouse ata caer en apenas setenta anos? As respostas a esta cuestión foron múltiples e expuxéronse desde numerosos prismas, achacándose culpas sexa a bárbaros, sexa a cristiáns, sexa a ambos; salientándose factores climáticos, desequilibrios sociais ou marasmo económico; apuntando á erosión dos vellos valores, ás innúmeras guerras civís ou á corrupción das elites… Esta pléiade de respostas subliña o desafío que supón tratar de comprender e explicar por que Roma caeu, un desafío que asume José Soto Moza, un dos nosos maiores expertos na Antigüidade Tardía e autor de libros senlleiros como "Imperios y bárbaros. La guerra en la Edad Oscura" ou "Los visigodos. Hijos de un dios furioso", para expor, á súa vez, outra pregunta: por que o «imperio xemelgo», a Roma de Oriente, Bizancio, sobreviviu e prosperou, mentres Occidente se afundía e disgregaba. Ao redor deste eixo, "El águila y los cuervos" desenvolve un relato vibrante sobre o convulso tempo que mediou entre o reinado de Juliano o Apóstata e o día do ano 476 en que Odoacro depuxo o último emperador de Occidente, o neno Rómulo Augusto, para enviar as insignias imperiais a Constantinopla. Un relato que integra os distintos aspectos que ter en conta para entender o proceso que crebou o Imperio –políticos, militares, sociais, relixiosos, económicos ou culturais–, pero no que a erudición non afoga un ritmo frenético, con personaxes tráxicos da talla dun Aecio –«o último dos romanos»– ou unha Gala Placidia, con emperadores funestos como Valentiniano III e outros como Mayoriano que trataron desesperadamente de salvar os restos do naufraxio, con bárbaros como o godo Alarico ou o vándalo Genserico, saqueadores dunha cidade cuxos muros non fendera ningún inimigo en oitocentos anos. Porque o impensable pasou: Roma caeu, e os corvos se creceron á aguia.